[ Pobierz całość w formacie PDF ]
pewną młódkę, by uległa jego chuciom, a ona zapewne sądziła, że ma to czynić nie z papieskim
legatem, ale z jednym z jego ludzi. Zaś po odkryciu tej złudy wpadła w szał, a mimo to urodziła mu
prawdziwego potwora, Pietro Alojsiusa, pózniejszego księcia Parmy i Placencji.
Książę Parmy i Placencji też zdobył sobie odpowiednią reputację. Pietro ów był do tego stopnia
ukochanym synem swego ojca, że gdy informowano tego ostatniego o niektórych wybrykach jego
dziecka, ten zbywał to śmiechem, oświadczając, że jego syn nie nauczył się przecież od niego tych
rzeczy.
Każdy znał budzące odrazę obrzydliwe czyny, jakie osoba ta popełniła na ciele Cosmo Cherio,
biskupa Fano, co do których czuję odrazę, by je wspominać. Co więcej, własna rodzina księcia nie
mogąc dłużej znieść jego okrucieństw i plugawości, pozbyła się go w 1548
roku.
A gdy Pietro zmarł przedwcześnie, Paweł III uczynił księciem Parmy i Placencji swego zięcia
Ottavia.
Po uczynieniu ze swej siostry prostytutki dla hiszpańskiego papieża, by uzyskać kardynalski
kapelusz Pawła III obwiniono o wykorzystywanie pomocy astrologów i innych nekromantów dla
zabezpieczenia swego wyboru. Oskarżono go też o ateizm, otrucie w ramach sporów teologicznych
dwóch kardynałów i polskiego biskupa oraz o posiadanie
spisu 45 tysięcy ladacznic, które płaciły mu miesięczny okup . A warto wiedzieć, że w owym czasie
ludność Rzymu wynosiła około 100 tysięcy mieszkańców.
Swój wybór uczcił wybiciem nowej złotej monety. Z racji tej, że ranga rodu Farnase opierała się
wyłącznie na cudzołóstwie jego siostry z papieżem Aleksandrem VI na rewersie monety ukazano
nagą Ganimedę podlewającą lilie. W mitologii Ganimeda pełniła rolę faworyty Jowisza.
Pomimo rozstania się ze swymi kochankami Paweł III lubował się w wydawaniu przyjęć, a
goszczenie pięknych kobiet przy stole sprawiało mu wielką radość. Watykan rozbrzmiewał balami
maskowymi i wystawnymi przyjęciami. To on wreszcie zamówił u Michała Anioła namalowanie
Sądu Ostatecznego w Kaplicy Sykstyńskiej.
A jednak główny cel Pawła III podczas sprawowania godności papieskiej leżał w promocji rodu
Farnese. Dla wzbogacenia swych bękartów, których miał wielu, uciekał się do wszelakich
sposobów . Według włoskiego historyka Cypriano de Valera jeden z nich, zwany Pietro Lodovico,
był najbardziej obrzydliwym sodomitą, jaki kiedykolwiek żył na świecie .
Dwóch z jego wnuków wyniesiono do godności kardynalskiej w wieku zaledwie czternastu i
szesnastu lat.
Paweł dokonał ekskomuniki Henryka VIII i uciszył Anglię interdyktem, zakazując odprawiania w tym
kraju katolickiej mszy. W odwecie Henryk nakazał głównemu doradcy, Thomasowi Cromwellowi,
dokonanie inspekcji życia w klasztorach. Cromwell polecił
jednemu ze swych ludzi, dr Leightonowi, złożenie wizyty w opactwie Langdon w Kencie, gdzie po
wyłamaniu drzwi zastał tamtejszego opata w łożu z kochanką. Kobietę wprowadzono do opactwa w
męskim stroju. Leighton znalazł nawet w szafie jej przebranie.
Cromwell skontrolował w sumie 144 klasztory i opactwa. W swym raporcie zaznacza, że były one
obrazem Sodomy, gdzie mniszki służyły lubieżnym spowiednikom a mnisi korzystali z towarzystwa
tak zamężnych kobiet, jak i prostytutek.
Taki stan rzeczy posłużył Henrykowi za pretekst do zamknięcia klasztorów. Bez zgody
duchowieństwa wysłał pewnego mnicha na szafot, ponieważ odmówił porzucenia swej żony.
Thomas Cranmer, z woli Henryka arcybiskup Canterbury, dobrze zrozumiał intencje monarchy.
Właśnie potajemnie poślubił drugą żonę, dlatego też niezwłocznie wysłał ją do Niemiec, gdzie mogła
czuć się bezpiecznie.
Anglia Henryka VIII pogrążyła się w nurcie reformacji. Pawłowi III udało się utrzymać swą pozycję
jedynie w Szkocji. Powierzył godność arcybiskupa znanemu kardynałowi Davidowi Beatonowi w
kościele św. Andrzeja, który został zarazem szkockim prymasem.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]