[ Pobierz całość w formacie PDF ]
znajdujemy informację o okolicznościach zabójstwa Witolda Rozwadowskiego
(1912-1939), aresztowanego wraz z ojcem prawdopodobnie we wrześniu 1939 r.
Młody, zaledwie 27-letni ziemianin Witold Rozwadowski został zamordowany w
więzieniu w Oszmianie przez swego kolegę %7łyda (milicjanta w Oszmianie) (por. K.
Jasiewicz Lista strat ziemiaństwa polskiego 1939-1956, Warszawa 1995, s. 887).
Maciej Giertych w książce In Defence of My Country szczegółowo opisał
dramatyczną historię hrabiego Henryka Skirmunta i jego siostry, którzy zostali
uwięzieni przez %7łydów w miejscowości Motol, a niedługo potem straceni. Henryk
Skirmunt był intelektualistą katolickim, prezesem Akcji Katolickiej w diecezji
pińskiej, autorem i działaczem społecznym, bratem byłego polskiego ministra
spraw zagranicznych. Jak pisał Giertych: Po przekroczeniu polskiej granicy przez
armię rosyjską 17 września 1939 r. pan Skirmunt i jego siostra (...) wzięli
samochód i opuścili dom, pragnąc uniknąć schwytania we własnym domu przez
Sowietów. Gdy przejeżdżali jednak przez niemal czysto żydowskie miasteczko
Motol, zostali zatrzymani i aresztowani przez komunistyczną grupę miejscowych
%7łydów. Nie było mowy o udzieleniu im pomocy przez ludzi, którzy przecież byli ich
sąsiadami. Przeciwnie, to właśnie ich żydowscy sąsiedzi uniemożliwili im ucieczkę.
Kilka godzin czy kilka dni pózniej oboje zostali straceni. Nie wiem dokładnie przez
kogo, czy przez miejscowych mieszkańców, którzy zatrzymali ich w samochodzie,
czy przez władze sowieckie, którym ich przekazano.
Byli dobrymi ludzmi. %7łydzi w Motolu nie mieli z pewnością żadnych uraz ni skarg
przeciwko nim. Ich jedyną winą było to, że byli Polakami, arystokratami i
umiarkowanie zamożnymi (por. J. Giertych In Defence of My Country, London
1981, s. 294. O morderstwie Henryka i Marii Skirmuntów pisał również prof. R.
Szawłowski, op.cit., t. 1, s. 375).
Mordowanie polskich więzniów w czerwcu 1941 r.
Jedną z najczarniejszych plam w historii antypolskich działań zbolszewizowanych
%7łydów w czasie wojny był ich bardzo aktywny udział w mordowaniu polskich
więzniów w czasie sowieckiego odwrotu po napaści na ZSRR w czerwcu 1941 r.
Chodziło o mordy na masową skalę. Autorzy dokumentalnej pracy na ten temat
Krzysztof Popiński, Aleksander Kokurin i Aleksander Gurjanow oceniali, że w
toku pospiesznej "ewakuacji" więzniów zginęło od 20 000 do 30 000 polskich
obywateli, głównie Polaków i Ukraińców. Zginęli zamordowani w więzieniach i w
toku samej ewakuacji (według tekstu K. Popińskiego, A. Kukurina i A. Gurjanowa
Drogi śmierci, Warszawa 1995, s. 68, cytowanego w książce T. Piotrowskiego
Poland's Holocaust, op.cit., s. 18). Z kolei według ocen Stanisława Kalbarczyka, w
czasie czerwcowej "ewakuacji" ze wszystkich więzień sowieckich zginęło razem
około 50 000 do 100 000 ofiar (według tekstu S. Kalbarczyka Wykaz łagrów
sowieckich miejsc przymusowej pracy obywateli polskich w latach 1939-1943,
Warszawa 1993, cz. 1, s. 11-12). I tak np. w więzieniach w Aucku przeżyło
masakrę tylko 90 z około 2000 więzniów (według T. Piotrowskiego, op.cit., s. 18).
Ze względu na zmasowany charakter mordowania polskich więzniów (a także
ukraińskich) w więzieniach i w czasie "ewakuacji" w czerwcu 1941 r., tym
istotniejsze jest pełne zbadanie konkretnej odpowiedzialności zbolszewizowanych
%7łydów, uczestniczących w roli katów w owych masakrach. A była to rola, niestety,
dość znacząca. Jak pisał Mark Paul w odniesieniu do zbrodni na więzniach w
czerwcu 1941 r.: Istnieje wiele autentycznych raportów o miejscowych %7łydach w
służbie sowieckiej uczestniczących w egzekucjach więzniów przeprowadzanych na
szeroką skalę przez sowiecką służbę bezpieczeństwa w owym czasie (por. tekst
M. Paula Jewish-Polish Relations in Soviet-Occupied Eastern Poland, 1939-1941,
publikowany w The Story of Two Shtetls. Brańsk and Ejszyszki, Toronto-Chicago
1998, cz. 2, s. 216). W książce Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD
na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w czerwcu-lipcu 1941 r. pisze się m.in.
o udziale zbolszewizowanych %7łydów w mordowaniu więzniów w Aucku, Oszmianie
i Wołożynie (por. Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD na Kresach
Wschodnich II Rzeczypospolitej w czerwcu-lipcu 1941 r. Materiały z sesji naukowej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]